yine bir pazartesi "yeni" bir pazartesi...

her güne farklı etkinlikler sığdırıp farklı deneyimlerle renklendirdiğim bir kaç gündü...yoğunluk arttıkça Rabbim hızımı da artırıyor elhamd..
 her iki şehirde iki ev kullanmak..hafta içi başka bir şehirde hafta sonu başka bir şehirde yaşamak her ne kadar yorucu olsa da aslında büyük nimet..yoruluyorum..ama " tebdil-i mekanda ferahlık vardır" ...yaşıyorum o ferahlığı..adeta özgür kuşlar gibi o daldan bu dala konabiliyorum..kanat çırparken yorulsam da uçarken yüzüme nakşolunan o ferahlık..işte o  her şeye değer..
 geçen hafta perşembe akşamı işlerimi toparlamıştım..ve telefonun çalmasıyla biraz daha neşelendim..dostlarım kahve içmeye "şelale" ye çağırdılar..şiir kitabımı da kapıp soluğu yanlarında aldım..ebru kursundan yeni çıkmışlardı..yaptıkları eserlere baktık..derinleşen konuşmalarımız da kitaplar yine başkahramandı..T. Hanım 'ın sesinden okumalar dinledik..eve üç ebru eseriyle döndüm ve elimde onları gören küçük oğlum duvarda asılı panoyu gösterince...hem duygulandım hem mutlu oldum...ebruların değerini ne zaman öğrenmiş..galiba muhtelif zamanlarda yanında yaptığımız konuşmalar tesir etmiş...

cuma günü..yoğunluk..yolculuk ve akşam naklen yayınını izlediğim Serdar Tuncer dinletisi.
kız kardeşimin uzattığını aldığımda mutluluğum en çocuksu halindeydi....artık eskisi gibi görüşemiyoruz..o ayrı yoğun ve ben apayrı yoğunum..ama kız kardeş bambaşka..mesafeler uzak zamanlar ayrı olsa da...en yakın olan yine o...İlahiyat Doktoru kardeşimi bir kere daha kucaklıyorum...

hoş bir kitap..yılardır birbirimize verdiğimiz hediye hep kitap oldu..ama hiç sıkılmadık..bu defa kitaptan ötede bir çiçek bahçesiydi..menekşe kokan bir kitaptı..kokulu kitap..yorgunluk alan..sakinleştiren..mutlu eden..muhtelif hikayelerden oluşan bu kitabı hafta sonu ateşlenen biri ayağımda, diğeri dizimde yatan iki evladıma sesli olarak okudum..büyüğü hikayeleri anlamaya çalıştığı ve küçüğü de benim de sesimden etkilendiği için biraz olsun hastalıklarını unuttular..hem hastalıklarını kolay atlatabilmeleri için bir yol keşfetmiş oldum hem de kitabımı bitirmiş oldum onlarla ilgilenerek..kitap hala çantamda..çantamda taşıyorum kız kardeşimi bu eşsiz kokuyla ve sanırım bir süre daha taşıyacağım...

onlar uykudayken bir saniyeyi bile fırsat bilip kitaplarımı bitirdim..yahya kemal..ve tabi ki şiir ile tasavvuf dolu anlar hatırama saklandı..

pazar günü..geri dönüş hazırlığı..yolda babamla sohbet..ne kadar büyüsek de babaların gözünde ufacık bir kız gibi hissetmek nasıl derin duygu..bu anlamda hiç büyümemek üzere...
akşamında uzun süredir görüşmediğim dostlarımla uzun uzadıya konuştum..hepsinden güzel haberler aldım..ve biraz tasavvufla haşrolup yakın zamanda evlenecek olan müdürümüz ve nişanlısı için birkaç kitap hazırladım..evlenen- evlenecek olan dostlarıma, yakınlarıma kitaplardan oluşan paket hazırlamaya çalışıyorum..bana da kitap hediye eden çok kişi olmuştu evlilik hazırlıkları döneminde...evlilik-aile hayatı- çocuklar üzerine kitaplar seçiyorum..inşallah faydasını görürler...ufak bir de mektup kondurdum içine...

sırada polis memuresi kardeşim S.Hanım için bir paket hazırlamak var..sonra...çok düğün var önümüzde sırayla... :)
son olarak babam gibi sevdiğim...iki veda..iki amirim..davranışlarından, sözlerinden çok şey öğrendiğim, beni her defasında dinleyip olgunlaşmama faydaları olan..iki üstadım..başka mekanlara, başka memurlara amir olmaya gittiler..bense geride kaldım, arkalarından bakakaldım..babam uzakta diye belki babam bildim onları..görünmeyen bir sığınaktılar burada benim için..fazla söz kalmıyor söylenecek..hüzün duydukça bir daha olgunluk bahşediyor Rabbim..ve ben yeni yeni farkediyorum ki bana faydası olan kişiler uzaktalar, uzak oluyorlar zahiren..ama gönül bağı kuvvetlenip yıkılmaz bir hal alıyor..şimdi her duygumu en çok paylaşan kişiler uzaktalar..duaları beni öyle bir sarıyor ki...ve sonra teselli buluyorum..sayamıyorum..rehberimi her açtığımda çokluğunu gördüğüm kişiler...hiçbir yerde terkedilen değilim ki..geride kalan değilim ki..hüznüm arttıkça ben ben oluyorum..piştikçe..yandıkça ben ben oluyorum..mutluluk olmasa da olur..eğer hüzün bittiyse, ben de bittim demektir..
Ve şükrederek bitiriyorum: "Benden uzak eylediklerini baki dost kıldığın için Rabbim, sonsuz şükürler..."