iki yeni projemin birinden bahsetmiştim..her akşama bir mektup..güzel gidiyor..sadece mektup yazacağım kişiyi düşünerek, onunla ilgili anılarımı, yaptığı iyilikleri daha belirgin hatırlayıp huzuru yaşayabilmek çok iyi geliyor.. günün yorgunluğunu atıyorum, sakinleşiyorum, yavaşlıyorum, el yazımı ilerletebiliyorum...yani faydaları bir tane değil...
büyük oğlum da bana katılmaya başladı geceleri..hem sohbet ediyoruz hem yazıyoruz, hem hayaller kuruyoruz..birlikte vakit geçirmek için güzel bir fırsatımız daha oldu..
ve bu senenin kendime göre en büyük projesini hayata geçirdim şükürler olsun...ne kadar kitap okumaya çalışsam da bana artık çok fazla duygu katmadıklarını hissetmeye başladığım anlar artınca yeni bir proje düşündüm..beni huzurlu kılacak, verimli olacak, zamanımı boşa harcamayacağım ne olabilirdi... ve en yakınımda başucumda beni bekleyen, bana işaret yapan kitaba gerçek değerini veremediğimi fark ettim..ve o an karar verdim...Kur'an'ı Kerim'i hem arapçasından hem mealen yazmaya..ve başladım..yaşadığım huzuru kelimelerle anlatamam herhalde...
edebiyat, öykü, düşünce, tasavvuf ne ararsam buldum birkaç sayfada..içimdeki gönül rahatlığı: işte bu yaşamaya değer..
bana emeğini göndermiş "canım huzurumun" hediye ettiği deftere başladım yazmaya..ona da sevap yazılsın diye..ve hediye gelen tüm defterlerime devam edeceğim..canım dostlarımla sevapları da paylaşabilmek..tüm dostlarıma Kur' an huzuru yolluyorum bir tutam..
inşallah ömrüm olursa 2016 ramazan ayına kadar süre verdim kendime..niyetimi aldım, adım attım, bitirebilmeyi Rabbim' den diliyorum..vesselam..